ای دل از غمها برون آ دلنوازان آمدند
از برای دفعِ هر غم نازان آمدند
غم دگر جائی ندارد زانکه چون گل دسته ای
با می و مطرب و ساقی، سرافرازان آمدند
شام هجران شد بسر آمد بهاران در چمن
بلبلانت سوی گلشن یکه تازان آمدند
صبح طلعت بر دمید و شام یلدا شد بسر
اینک آن فرزانگان چون نغمه سازان آمدند
دل مکن بد گرچه شامی بی رخ آنان گذشت
بهرِ دیدارت کنون چون پاکبازان آمدند
غم فرو میرد دگر شادی بپا خیزد کنون
عشق و مستی کن بپا، چون دلنوازان آمدند
هر چه از غم در تو باشد اینک آن بیرون بریز
از برای شوقِ هستی، چاره سازان آمدند
با شباهنگ نغمه سر کن صبح دولت بر دمید
مطرب و ساقی خبر کن، خوش نوازان آمدند
دیده از خونابه شوی و، خنده بر رخساره آر
نوگُلان و دلنوازان، نازان آمدند
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
الا ای پیر فرزانه
درباره این سایت